Talent, to ktoś, kto wnosi do organizacji coś, co jest tej organizacji swoistym nadmiarem, daje jej specyficzną wartość dodaną, coś co ją wyróżnia. To ktoś, kto ma ponadprzeciętne zdolności, cechuje się twórczością, oryginalnością, niekonwencjonalnym sposobem rozwiązywaniem problemów, jest zaangażowany w pracę, fascynuje się tą pracą. Talenty to osoby, na których wynikach, postawach i rozwoju kształtuje się dziś fundamentalne założenia proinnowacyjnych kultur organizacyjnych.

Za pomocą planowania ścieżek kariery można tę ukrytą w ludziach wartość dodaną najpełniej i najgłębiej przetransformować w zachowania, normy i wartości kultury opartej na wiedzy. Ten rodzaj planowania rozwoju jest przeznaczony dla tych, którzy mają ponadprzeciętną wiedzę, niskofrekwencyjne umiejętności, osiągają szybko wysokie wyniki, a w ich pracy zauważa się szybkie sukcesy. Celem kształtowania tych planów jest więc przekraczanie dotychczasowych standardów, ograniczeń.

Takie programy nie powinny być dedykowane dla „przeciętniaków”, ponieważ oni nie mają wiary w swój potencjał. Dla większości pracowników, którzy nie wykazują cech talentu, istnieje potrzeba raczej programów edukacyjnych lub mentorskich.